AKTUALNOŚCI

Czwartek 28.03.2024

liczba odwiedzin: 4687602

DZWONKI

0.      7:10 - 7:55

1.      8:00 - 8:45

2.      8:50 - 9:35

3.      9:40 - 10:25

4.     10:35 - 11:20

5.     11:30 - 12:15

6.     12:30 - 13:15

7.     13:20 - 14:05

8.     14:10 - 14:55

9.     15:00 - 15:45

10.   15:50 - 16:35

11.   16:40 - 17:25

12.   17:30 - 18:15

Galeria zdjęć

NASZ PATRON

MARIA DĄBROWSKA

Polska Pisarka Maria Dąbrowska 

                                                                                 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maria Dąbrowska- polska pisarka i publicystka, urodziła się 6 października 1889r. w Russowie pod Kaliszem jako najstarsza córka Ludomiry i Józefa Szumskich.

Maria Dąbrowska spędziła w Russowie tylko dzieciństwo i młodość, ale do końca pozostała związana z Ziemią Kaliską. Dom rodzinny M. Dąbrowskiej w Russowie nigdy nie był własnąscią jej rodziców.

W latach 1901- 1905 Dąbrowska uczęszczała do prywatnej szkoły Pani Heleny Semadeniowej, a nastepnie do gimnazjum dla dziewcząt.

Od 1907 roku Dąbrowska studiowała na uniwersytetach w Lozanii i Brukseli nauki przyrodnicze, ekonomię i socjologię.

W czasie I wojny światowej zaangażowała się w działalność patriotyczną, rozwijanie ruchu ludowego. Współpracowała z czasopismami "Chłopska Sprawa" i "Polska Ludowa". Była sympatyczką ruhu ludowego i spółdzielczego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pomagała w rozwoju szkolnictwa na wsi.

   

Okres okupacji hitlerowskiej spędziła w Warszawie. Zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Brała udział w Powstaniu Warszawskim.

W 1957 r. otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwerytetu Warszawskiego.

w 1960 roku została honorową mieszkanką tego miasta.

Ważne miejsce w dorobku Dąbrowskiej zajęły także eseje literackie i opublikowane pośmiertnie Dzienniki. Dwutomowe Pisma Rozproszone (1964) gromadzą wcześniej drukowane osobno w czasopismach - autokomentarze (w tym do Nocy idni), wspomnienia i szkice krytyczne, w tym esej o Stanisławie Przybyszewskim Piewca niedojrzałości duchowej. Inny charakter ma tom esejów Szkice o Conradzie (1959), zawierający m.in. rozważania o tragizmie w twórczości autora Nostromo.

Dzienniki prowadzone od roku 1914 do śmierci dają autoportret pisarki (także studium jej życia intymnego) i panoramę epicką swego czasu. Bogate treściowo są zwłaszcza zapisy z lat stalinowskich (np. święty opis przyjęcia u prezydenta Bieruta) i ostatniego okresu życia (np. o niedługo przed śmiercią obejrzanym filmie Michelangelo Antoniego "Czerwona pustynia"). Ważne miejsce w Dziennikach zajmują zapisy snów. Liczne są tam też obserwacje literackie (np. na temat Geothego, Tomasza Manna, Marka Hłaski) i autokomentarze do własnego dzieła (np. o postaci  Barbary Niechcicowej).

Na podstawie powieści z 1975 roku powstała adaptacja filmowa pt. " Noce i dnie" która została wyreżyserowana przez Jerzego Antczaka.

Najważniejszym dziełem Marii Dąbrowskiej jest tetralogia powieściowa pt. "Noce i dnie", która została wydana w latach 1931-1934 w Warszawie. Powieść składa się z 4 tomów:

  • tom 1 Bogumił i Barbara
  • tom 2 Wieczne zmartwienie
  • tom 3 Miłość
  • tom 4 Wiatr w oczy

Kontakt

  • Zespół Szkół Gastronomiczno-Usługowych
    ul.Katowicka 64
    41-500 Chorzów
  • (+32) 24 11 725

Kontakt

Warsztat Szkolny

ul. Powstańców 6a

41-500 Chorzów


tel. (+32) 24 11 075

Mapa

Czwartek 28.03.2024